Ruch Oazowy

Jest jednym z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II.

Gromadzi ludzi różnego wieku i powołania: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w gałęzi rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół.

Poprzez odpowiednią dla każdej z tych grup formację Ruch Światło-Życie wychowuje dojrzałych chrześcijan i służy odnowie Kościoła przez przekształcanie parafii we wspólnoty wspólnot.

Charyzmat Światło – Życie

czyli: charyzmat metody owocnego działania. Formuła Fos-Dzoe, Światło-Życie, postulująca jedność poznania i działania w człowieku, wskazuje na prawdziwą wolność człowieka, która polega na dobrowolnym poddaniu się wymaganiom prawdy – w myśl słów Chrystusa: „Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8,32). Realizowanie tej wolności w człowieku, jako podstawowy postulat pedagogii Ruchu, prowadzi do wychowania Nowego Człowieka i do rozwiązania kluczowego problemu współczesnego świata, zagrożonego wielorakim rozdarciem, przede wszystkim w samym człowieku.

Charyzmat ewangelizacji

czyli: odkrycie źródła i fundamentu. Jasna świadomość, że celem pierwszej ewangelizacji jest doprowadzenie do osobistego przyjęcia Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela, co stanowi źródło i fundament całego życia chrześcijańskiego, jest szczególnym darem otrzymanym przez Ruch.

Charyzmat ewangelii wyzwolenia

czyli: charyzmat głoszenia Ewangelii z mocą. Dostrzeżenie istotnego, wewnętrznego związku pomiędzy ewangelizacją a wyzwoleniem jest szczególnym charyzmatem Ruchu Światło-Życie, co wyraża się w podejmowanych inicjatywach jak Krucjata Wyzwolenia Człowieka i Ruch Prawda – Krzyż – Wyzwolenie.

Charyzmat katechumenatu

czyli: odkrycie drogi formacji autentycznych chrześcijan i uczniów Pana we wspólnocie lokalnej. Wypracowana w Ruchu metoda formacji deuterokatechumenalnej, dla młodzieży i dorosłych, bazująca na ewangelizacji a prowadząca do diakonii czyli aktywnego zaangażowania się w proces budowania i w życie wspólnoty lokalnej – parafii, jest szczególnym darem, którym może on służyć tym wspólnotom.

Charyzmat liturgii

czyli: odkrycie źródła i szczytu życia Kościoła. Dar zrozumienia i przyjęcia pełnej i autentycznej liturgii odnowionej przez Sobór Watykański II, bazującej na odnowionej eklezjologii i teologii liturgii, ujmującej ją jako źródło i szczyt życia Kościoła i jako epifanię i sakrament Kościoła – Wspólnoty, jest kolejnym charyzmatem Ruchu, którym może on służyć wspólnotom lokalnym. Wspólnoty Ruchu przyczyniają się do budowania żywego Kościoła w parafiach przez kształtowanie żywych zgromadzeń liturgicznych w oparciu o wierność wobec słowa Bożego i poprawnie odczytane znaki liturgiczne.

Charyzmat Chrystusa Sługi i diakonii

czyli: odkrycie drogi do budowania Kościoła-wspólnoty i jedności wszystkich chrześcijan. Bazując na chrystologii Chrystusa-Sługi i na idei chrystocentrycznej diakonii, Ruch wychowuje swoich członków, poprzez ewangelizację i deuterokatechumenatu, do wejścia w życie Kościoła we wspólnotach lokalnych w postawie zaangażowania i współodpowiedzialności, co wyraża się w przejęciu różnego rodzaju diakonii.

Charyzmat domowego Kościoła

czyli: odnowy rodzinnego katechumenatu i rodziny jako „eklezjoli”. „Kościół Domowy” przedstawia pełną realizację charyzmatu Światło-Życie” w odniesieniu do wspólnoty małżeńskiej, do wspólnoty rodzinnej. Tak jak w każdej osobie ludzkiej musi się dokonać synteza polegająca na jedności pomiędzy światłem, czyli poznaniem, a naszą egzystencją, naszym życiem, tak musi się ona dokonywać we wspólnocie małżeńskiej i rodzinnej. Wówczas małżeństwo i rodzina chrześcijańska mogą się rozwijać i wzrastać jako rzeczywistość eklezjalna, jako Kościół (jako „Eklezjola”). To jest dar, który wymaga odpowiedzi, wymaga kształtowania we wspólnocie małżeńskiej i niesienia go dalej.

Charyzmat Żywego Kościoła

czyli: odkrycie Communio jako syntezy eklezjologii Vaticanum II. Ruch widzi siebie i realizuje siebie nia obok Kościoła ale w Kościele, widzianym konkretnie w znaku wspólnoty lokalnej.

Charyzmat Niepokalanej, Matki Kościoła

czyli: odkrycie tajemnicy głębi – w Chrystusie i Kościele. Dążenie do odtwarzania postawy Niepokalanej w Jej oddaniu się Chrystusowi w wierze i miłości, jest istotnym dążeniem Ruchu Światło-Życie i przez realizację tego dążenia staje się on „Oazą Nowego Życia”, Kościołem żywym i życiodajnym.

Charyzmat jedności

czyli: odkrycie tajemnicy Ducha Świętego. Ruch Światło-Życie pojmuje siebie jako dar Ducha Świętego dla budowania Kościoła czyli jako charyzmat. O tyle możemy uważa i ufać, że jesteśmy poddani działaniu Ducha Świętego, o ile będziemy trwali na drodze jedności, Duch Święty jest bowiem zasadą jedności Kościoła. To dążenie do jedności musi się wyrażać stale na kilku płaszczyznach: jako dążenie do jedności w samym Ruchu, w stosunku do jego diakonii i do innych wspólnot i członków Ruchu; jako dążenie do jedności z hierarchią Kościoła, która ma być znakiem i sprawdzianem jedności w Duchu; jako dążenie do jedności z innymi ruchami odnowy w Duchu Świętym; jako dążenie do jedności z chrześcijanami innych Kościołów przez popieranie wysiłków ekumenicznych; wreszcie jako dążenie do jedności z całym światem, ze wszystkimi ludźmi poprzez ewangelizację oraz posługę – diakonię wyzwolenia i miłosierdzia.